Werkt momenteel met
| Naam | Plaats | Website |
|---|---|---|
| KI - KI | Kiki van der Harst | 60, Anna van Burenlaan, Haarlem, North Holland, Netherlands, 2012SM, Netherlands |
K. (Kiki) van der Harst
Omschrijving
Hi, ik ben Kiki
Transformatie- en bewustzijnscoach
Vroeger geloofde ik nog in toeval. Tegenwoordig ben ik ervan overtuigd dat alles met een reden gebeurt en op een divine timing. Ik heb ervaren dat je de schaduw nodig hebt om het licht te kunnen zien. Als je je gaat herinneren wie je in de kern bent, dan gaat je licht weer schijnen.
En nu is het mijn missie om jouw licht weer te laten schijnen.
Luc brengt licht
Lange tijd ging alles goed in mijn leven. Ik kon mezelf ontwikkelen, was succesvol in mijn werk, trouwde met mijn grote liefde, we maakten de mooiste reizen, we kochten een mooi huis en toen werd ik ook nog meteen zwanger van ons eerste kindje. Alles liep zoals ik dat gepland had. Ik had een perfecte zwangerschap en bij de 30-weken echo zeiden ze dat ons kindje helemaal volgens het boekje groeide. Tot van het ene op het andere moment mijn leven volledig op z’n kop stond.
In de 33e week van mijn zwangerschap ging het mis. De dokters konden niets meer doen dan vechten voor mijn leven. Luc kwam volmaakt ter wereld. Alles klopte, behalve zijn hartje. Zijn dood veroorzaakte een ondraaglijke pijn. Deze pijn kende ik niet en ik wist me er geen raad mee. De naam Luc hadden we al gekozen, het betekent licht…
Hoop & troost
De komst van Noah ruim een jaar later heeft ons leven verrijkt. Hij bracht hoop, troost en oneindig veel geluk. Aan de buitenkant leek het weer goed met me te gaan, maar het verdriet was er altijd en ik was aan het overleven. Dat werd nog erger toen ik twee jaar later in enkele maanden tijd ook mijn man, mijn huis en mijn baan kwijtraakte.
Ik dacht dat ik alles op kon lossen door alleen maar het licht op te zoeken, maar wat ik eigenlijk deed was de pijn uit de weg gaan. Ik zei altijd tegen anderen dat als je jouw trauma’s niet oplost dat het ergens in je lichaam gaat zitten. Het is een kwestie van tijd…
Nog voor ik de diagnose borstkanker kreeg wist ik het eigenlijk al. Ik besefte me ook dat ik geluk had. Ik had geluk omdat ik al het pad van ‘zelf ontdekking’ op was gegaan. Ik wist wat ervoor nodig was om met tegenslag om te gaan en dit te transformeren naar groei.
Ik vond het ook spannend. Het ging nu immers om mijn gezondheid. Het was menens. Ik kon niet meer wegduiken, maar ik moest helemaal naar de kern om de pijn te kunnen helen.
Spirituele ontwakening
Na het verlies van Luc had ik het gevoel dat ook een deel van mij was doodgegaan. Pas achteraf besefte ik me hoe waar dat was. Het licht was uit gegaan. Ik ben gaan overleven, maar diep van binnen voelde ik het verlangen om weer echt te gaan leven. Ik wist dat er meer zat in het leven. En ik wilde meer dan ooit mijn ‘life’s purpose’ vinden…
Het klinkt misschien gek, maar door me open te stellen voor de lessen die achter deze pijn zaten kon ik ze zien als een geschenk. Ik heb mijn leven opnieuw vorm kunnen geven, een nieuwe basis kunnen leggen voor mijn droomleven.
Step outside the darkness...
Het wonderlijke is dat op het moment dat ik koos om de controle los te laten en erop te vertrouwen dat het leven het beste met me voor had, het pad zich vanzelf ontvouwde. Ik leerde te luisteren naar mijn intuïtie, helemaal te verbinden met mijn gevoel en alles te veranderen wat niet meer klopte in mijn leven. Toen ontstond de ruimte om te doen waar ik zo naar verlangde.
Ik ontdekte mijn creatieve kant. Ik ging schrijven en ik ging mijn proces vastleggen. Ik ging het proces illustreren met foto’s en zo ontstond een prachtig fotoboek. Een soort van stille getuige van mijn reis. Waar ik alles aan toe kon vertrouwen. Waar ik altijd naar terug kan grijpen. Het was de basis van mijn nieuwe leven. En later bleek ook de basis voor mijn nieuwe methode.
...into the golden light!
En dat vind ik er ook zo mooi aan. Ik kwam erachter dat het helemaal niet zo erg is om me te verbinden met mijn pijn. Er tegenop zien is veel erger. Als je het eenmaal doet, dan valt er een last van je schouders. En als je door het donker gaat, kom je erachter dat je door het donker in het licht komt. Dan ga je open als een schelp en er in die schelp een glanzende parel verscholen ligt. De parel is het geschenk dat het leven je geeft voor de les die je hebt geleerd uit de pijn die je hebt ervaren.
Hi, ik ben Kiki
Transformatie- en bewustzijnscoach
Vroeger geloofde ik nog in toeval. Tegenwoordig ben ik ervan overtuigd dat alles met een reden gebeurt en op een divine timing. Ik heb ervaren dat je de schaduw nodig hebt om het licht te kunnen zien. Als je je gaat herinneren wie je in de kern bent, dan gaat je licht weer schijnen.
En nu is het mijn missie om jouw licht weer te laten schijnen.
Luc brengt licht
Lange tijd ging alles goed in mijn leven. Ik kon mezelf ontwikkelen, was succesvol in mijn werk, trouwde met mijn grote liefde, we maakten de mooiste reizen, we kochten een mooi huis en toen werd ik ook nog meteen zwanger van ons eerste kindje. Alles liep zoals ik dat gepland had. Ik had een perfecte zwangerschap en bij de 30-weken echo zeiden ze dat ons kindje helemaal volgens het boekje groeide. Tot van het ene op het andere moment mijn leven volledig op z’n kop stond.
In de 33e week van mijn zwangerschap ging het mis. De dokters konden niets meer doen dan vechten voor mijn leven. Luc kwam volmaakt ter wereld. Alles klopte, behalve zijn hartje. Zijn dood veroorzaakte een ondraaglijke pijn. Deze pijn kende ik niet en ik wist me er geen raad mee. De naam Luc hadden we al gekozen, het betekent licht…
Hoop & troost
De komst van Noah ruim een jaar later heeft ons leven verrijkt. Hij bracht hoop, troost en oneindig veel geluk. Aan de buitenkant leek het weer goed met me te gaan, maar het verdriet was er altijd en ik was aan het overleven. Dat werd nog erger toen ik twee jaar later in enkele maanden tijd ook mijn man, mijn huis en mijn baan kwijtraakte.
Ik dacht dat ik alles op kon lossen door alleen maar het licht op te zoeken, maar wat ik eigenlijk deed was de pijn uit de weg gaan. Ik zei altijd tegen anderen dat als je jouw trauma’s niet oplost dat het ergens in je lichaam gaat zitten. Het is een kwestie van tijd…
Nog voor ik de diagnose borstkanker kreeg wist ik het eigenlijk al. Ik besefte me ook dat ik geluk had. Ik had geluk omdat ik al het pad van ‘zelf ontdekking’ op was gegaan. Ik wist wat ervoor nodig was om met tegenslag om te gaan en dit te transformeren naar groei.
Ik vond het ook spannend. Het ging nu immers om mijn gezondheid. Het was menens. Ik kon niet meer wegduiken, maar ik moest helemaal naar de kern om de pijn te kunnen helen.
Spirituele ontwakening
Na het verlies van Luc had ik het gevoel dat ook een deel van mij was doodgegaan. Pas achteraf besefte ik me hoe waar dat was. Het licht was uit gegaan. Ik ben gaan overleven, maar diep van binnen voelde ik het verlangen om weer echt te gaan leven. Ik wist dat er meer zat in het leven. En ik wilde meer dan ooit mijn ‘life’s purpose’ vinden…
Het klinkt misschien gek, maar door me open te stellen voor de lessen die achter deze pijn zaten kon ik ze zien als een geschenk. Ik heb mijn leven opnieuw vorm kunnen geven, een nieuwe basis kunnen leggen voor mijn droomleven.
Step outside the darkness...
Het wonderlijke is dat op het moment dat ik koos om de controle los te laten en erop te vertrouwen dat het leven het beste met me voor had, het pad zich vanzelf ontvouwde. Ik leerde te luisteren naar mijn intuïtie, helemaal te verbinden met mijn gevoel en alles te veranderen wat niet meer klopte in mijn leven. Toen ontstond de ruimte om te doen waar ik zo naar verlangde.
Ik ontdekte mijn creatieve kant. Ik ging schrijven en ik ging mijn proces vastleggen. Ik ging het proces illustreren met foto’s en zo ontstond een prachtig fotoboek. Een soort van stille getuige van mijn reis. Waar ik alles aan toe kon vertrouwen. Waar ik altijd naar terug kan grijpen. Het was de basis van mijn nieuwe leven. En later bleek ook de basis voor mijn nieuwe methode.
...into the golden light!
En dat vind ik er ook zo mooi aan. Ik kwam erachter dat het helemaal niet zo erg is om me te verbinden met mijn pijn. Er tegenop zien is veel erger. Als je het eenmaal doet, dan valt er een last van je schouders. En als je door het donker gaat, kom je erachter dat je door het donker in het licht komt. Dan ga je open als een schelp en er in die schelp een glanzende parel verscholen ligt. De parel is het geschenk dat het leven je geeft voor de les die je hebt geleerd uit de pijn die je hebt ervaren.